به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

تهوع‌آورترین غذا‌های باستانی؛ از موش شکم پر تا خون ماهی

تاریخ انتشار: ۱۳ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۵۵۹۵۷

به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما،  غذا جنبه‌ی مهمی از فرهنگ افراد است. غذاهایی که جوامع مختلف باستانی از خوردن‌شان لذت می‌بردند در طول تاریخ تکامل یافته و به غذاهایی که ما امروزه می‌شناسیم و دوست داریم تبدیل شدند.  با این حال، این غذاها همیشه به خوشمزگی بسیاری از غذاهای اصلی امروز ما نبودند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در حقیقت، بسیاری از غذاهایی که اجداد ما می‌خوردند امروزه از نظر ما کاملاً منزجرکننده هستند و در ادامه‌ی این مطلب، ۹ مورد از منزجرکننده‌ترین این غذاها را می‌خوانید. ۱. زبان فلامینگو ما اصلاً فکرِ خوردن فلامینگو را هم نمی‌کنیم چه رسد به زبان آن. با این حال، اجداد ما طور دیگری فکر می‌کردند. فلامینگوها درست مانند هر پرنده‌ی دیگری از جمله مرغ، مرغابی، طاووس، شترمرغ و حتی طوطی، یک غذای باستانی بودند. زبان فلامینگو خوراک لذیذی در نظر گرفته میشد، چون در روم باستان، فلامینگو نماد ثروت بود و تنها ثروتمندان توانایی خوردن زبان فلامینگو را داشتند، بنابراین، خوردن زبان فلامینگو برای بسیاری از افراد جامعه یک فرصت نادر بود.   ۲. گاروم گاروم یک سس ماهیِ تخمیرشده‌ی معروف در روم باستان بود. رومیان دل و روده‌ی ماهی، خون، سرکه، عسل، گیاهان معطر و ادویه‌ها را با هم مخلوط می‌کردند و چندین ماه این معجون را زیر آفتاب می‌گذاشتند. این سس با زائدات ماهی ساخته میشد، اما در واقع بسیار گران بود چون تهیه آن مدت‌زمان زیادی طول می‌کشید. همچنین پیدا کردن این سس سخت بود، چون به خاطر بوی تند و زننده‌ای ناشی از تخمیر شدن، حتماً باید بیرون از شهر درست میشد.   ۳. رحم خوک ماده   رحم خوک در اروپای قدیم یک خوراک لذیذ به حساب می‌آمد که از شکم و پستان خوک ماده درست میشد. به گوشت خوک ادویه می‌زدند و آن را با سیلفیوم، سرکه، آب گوشت، عسل، دانه کرفس، فلفل و نعناع آماده می‌کردند و سپس آن را کباب می‌کردند. برخی افراد حتی از آن برای درست کردن یک غذای مفصل‌تر شامل ماهی و مرغ استفاده می‌کردند و تمام این گوشت‌ها را به صورت لایه‌لایه با هم کباب می‌کردند.   ۴. موش شکم‌پر رومیان باستان همیشه با موش‌ها مشکل داشتند. راه‌حل چه بود؟ شکم آنها را پر کنند و آنها را بخورند! در روم‌ باستان‌، موش‌های خانگی را می‌گرفتند و آنها را با آجیل و میوه‌ی درخت بلوط تغذیه می‌کردند تا قبل از خوردن چاق و چله شوند. سپس، شکم آنها را با گوشت، آجیل و گیاهان معطر پر می‌کردند و آن را آماده‌ی کباب شدن می‌کردند. شاید ما نتوانیم خوردن جوندگان را تصور کنیم، اما از نظر رومیان باستان، جوندگان لذیذ بودند.   ۵. کلوچه‌ی پرنده‌ی زنده بله درست خواندید! برخی دستورغذاهای باستانی به داشتن حیوانات زنده در فهرست مواد اولیه‌شان معروفند. با این حال، حیوانات زنده واقعاً در این غذاها مصرف نمیشدند بلکه جنبه‌ی تزیینی داشتند. کلوچه‌ی پرنده‌ی زنده یک قشر گنبدمانند داشت که زیر آن پرنده زنده را می‌چپاندند. ایده‌شان این بود که وقتی قشر گبندی را بشکافند، لحظه‌ی باشکوهی به نمایش گذاشته می‌شود. شاید این کار، آن زمان جالب به نظر می‌رسید، اما امروزه ما حتی نمی‌توانیم تصور کنیم این شکنجه را به یک پرنده‌ بیچاره تحمیل کنیم. معلوم نیست دیدن فضله پرنده در ظرف غذا برای گذشتگان ما چه لذتی داشته است!   ۶. ژله آپیسین اگر نام درخت زبان گنجشک (Aspic) را شنیده باشید، قدری با این غذا آشنا هستید. یکی از غذاهای محبوب روم باستان ژل آپیسین بود. ژل آپیسین، ژل خوشمزه‌ای است که آن را با مرغ، بره، آجیل، کشمش، موسیر، خیارشور، سرکه، روغن و گیاهان معطر می‌سازند. از گوشت‌ها برای ساختن یک آبگوشت لذیذ استفاده می‌کنند که درون آن مواد دیگر ترکیب شده‌اند. سپس، این معجون به مدت چند روز درون برف می‌گذارند تا یخ ببندد و به ژل تبدیل شود. پس از آماده شدن ژل، آن را با پنیر بز و سس سرو می‌کنند.    ۷. کلوچۀ رز نام کلوچه رز یا Patina de rosis بسیار غلط‌انداز است. در دستور این خوراکی از گلبرگ‌های رز واقعاً استفاده می‌شود اما ماده‌ی اصلی این کلوچه در واقع مغز پخته‌ی گوساله است. مغز گوساله را می‌پختند و از آن یک خمیر درست می‌کردند و درون کلوچه را کاملاً با آن پر می‌کردند و سپس دوباره آن را می‌پختند تا غلظتش بیشتر شود. در آخر از گلبرگ رز برای تزیین روی کلوچه استفاده می‌کردند.   ۸. ریه‌ی خیس‌خورده در شیر انسان‌ها در طول تاریخ تمام انواع اعضای بدن را خورده‌اند، ریه‌ها را چطور؟ در دوران باستان، ریه‌ی حیوانات یک غذای خاص بود. ریه‌ها را در شیر غوطه‌ور می‌کردند تا هم مرطوب بمانند و هم هرگونه بوی نامطبوع آنها برطرف شود. سپس آنها را با انواعی از مواد از قبیل تخم‌مرغ، عسل، نمک و انواع گیاهان معطر پر می‌کردند تا طعم و مزه بگیرد. آنگاه این ریه‌های شکم‌پر و طعم‌دار را می‌جوشاندند تا بپزد. سپس آن را برش می‌زدند و آماده‌ی سرو بود.   منبع: فرادید

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: کشف غذا باستانی گیاهان معطر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۵۵۹۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف یک مقبره ۲۲۰۰ ساله مجلل در چین

کاوشگران از مدت‌ها قبل مشغول کاوش و بررسی مقبره ۲۲۰۰ ساله مجللی هستند که در چین کشف شده و حالا یک کارشناس این فرضیه را مطرح کرده است که مقبره به یک پادشاه چینی تعلق دارد.

به گزارش ایسنا، یک کارشناس باستان‌شناس اعلام کرد که یک مقبره ۲۲۰۰ساله مجلل در شرق چین کشف شده است که احتمالا به فرمانروای «ایالت چو» ‌تعلق دارد.

به گفته اداره ملی میراث فرهنگی چین، این مقبره بزرگترین و پیچیده‌ترین مقبره‌ای است که در «ایالت چو» کشف شده است و می‌تواند اطلاعات جدیدی درباره وضعیت آن دوره از تاریخ ارائه دهد.

بنابر گزارش «لایوساینس»، باستان‌شناسان چهار سال اخیر را صرف کاوش این مقبره در منطقه «Wuwangdun» کرده‌اند که در نزدیکی شهر «هواینان» در استان «آن‌هوئی» واقع شده است.

براساس گزارش‌های «شینهوآ»، باستان‌شناسان بیش از ۱۰۰۰ اثر تاریخی را در این محوطه باستان‌شناسی کشف کرده‌اند که از جمله آنها به ظروف برنزی مخصوص مراسم‌های تشریفاتی، آلات موسیقی و یک تابوت به همراه بیش از هزار نشان حکاکی‌شده می‌توان اشاره کرد.

تاریخ‌گذاری رادیوکربن و سایر بررسی‌ها نشان می‌دهد قدمت این مقبره به اواخر دوران «ایالت چو»، یعنی حوالی ۲۲۰ پیش از میلاد، زمانی که این منطقه تحت تاثیر ایالت «چین» قرار گرفته بود، بازمی‌گردد.

ایالت «چین» در نهایت در بین هفت ایالت جنگ‌طلب پیروز شد و اتحاد بعدی آن کشور رسماً به عنوان آغاز چین مدرن در نظر گرفته شد.

«ژیچنگ گونگ» (Xicheng Gong) ـ باستان‌شناس مؤسسه آثار فرهنگی و باستان‌شناسی استان «آن‌هوئی» ـ که هدایت کاوش‌ها را بر عهده دارد، به «شینهوا» گفت که تاریخ این مقبره به دوره حساس قبل از فروپاشی سیستم فئودالی «چو» مربوط است. کشف این مقبره و یافته‌های آن می‌تواند تصویری کلی از شرایط سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، فناوری و اجتماعی ایالت چو ارائه دهد.

«ژیگو ژانگ» (Zhiguo Zhang)، محققی که در کاوش‌های مرکز ملی باستان‌شناسی چین (بخشی از NCHA) مشارکت دارد، گفت که باستان‌شناسان در آزمایشگاه ویژه‌ای با اکسیژن کم که در  محوطه تاریخی ساخته شده بود، فعالیت کردند تا آثار کشف‌شده را سالم نگه دارند.

این محقق همچنین توضیح داد که علاوه‌بر روش‌های سنتی اندازه‌گیری، محققان از اسکن دیجیتال، نقشه‌برداری و طراحی برای ایجاد یک مدل سه‌بعدی دقیق از مقبره استفاده کردند و نشانه‌های نوشته‌شده روی در تابوت با فناوری تصویربرداری مادون قرمز ثبت شد.

به گفته «ژانگ»، محققان فقط یک‌سوم از مقبره را کاوش کرده‌اند و هنوز مشخص نیست که چه کسی در آنجا دفن شده است.

هویت فردی که در مقبره دفن شده ممکن است آن‌قدرها هم اسرارآمیز نباشد، چراکه پس از انتشار گزارش «شینهوا»، یک کارشناس به «لایو ساینس» گفته است این مقبره احتمالاً به پادشاه ایالت فئودالی «چو» تعلق داشته باشد.

«مارگارت پروچ» (Margarete Prüch)، باستان‌شناس و مورخ هنری دانشگاه هایدلبرگ در آلمان که در کاوش‌ این مقبره مشارکت نداشته است، گفت که اخیرا در سفری به کره با استادان دانشگاه درباره این مقبره گفت‌وگو داشته است.

در سال ۲۰۲ پیش از میلاد، ‌ قلمرو «چو» تحت کنترل سلسله «هان»، جانشینان سلسله «چین» (کین) قرار گرفته بود و در سال ۱۹۴ پیش از میلاد نیز یکی دیگر از دولت‌های وابسته به «هان» یعنی «یان»، کنترل بخش شمالی کره را به دست گرفته بود، بنابراین مقبره‌های چینی این دوره از تاریخ در کره بسیار مهم است.

«پروچ» در گفت‌وگو با «لایوساینس» اعلام کرد که این مقبره احتمالا به پادشاه «کائولی» تعلق دارد که در فاصله ۲۶۲ تا ۲۳۸ پیش از میلاد حکومت کرد.

کانال عصر ایران در تلگرام